Niedawno weszła w życie nowelizacja Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Wprowadzone zmiany uchylają niektóre, niesprawiedliwe zapisy, które do niedawna obowiązywały w naszym kraj.

EDUKACJA. Rekrutacja do przedszkoli. Sześciolatki były w przedszkolach przez ostatnie kilkadziesiąt lat. To, że maja prawo ta wrocić po zakończeniu krótkiego eksperymentu z wyrzuceniem ich do szkół jest oznaka normalności. I to z pewnością nie dzieci sześcioletnie są winne braku miejsc w przedszkolach dla młodszych dzieci. Za przedszkola odpowiada samorząd.

Choć nie lubię wspominać to myślę, że powinniśmy kultywować pamięć skąd jesteśmy, jakie są nasze korzenie, nasza tożsamość i wspólne wartości aby dziedzictwo naszych ojców i dziadów, to o co walczyli i ginęli nie poszło w zapomnienie. Powinniśmy przekazywać czym jest polskość i jak ją zachować – jak ją pozostawić pokoleniom.

Prawie 80 lat temu, w kwietniu 1936 r. władze sowieckie podjęły decyzje o rozpoczęciu deportacji Polaków zamieszkałych przede wszystkim na ternie Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej.

Co jakiś czas istniejące ustawodawstwo podlega nowelizacjom. To dobrze, o ile wprowadzane zmiany są korzystne dla obywateli i mają na celu rzeczywistą ochronę ich interesu. Jak powszechnie wiadomo nie zawsze mamy do czynienia z właśnie takimi, pozytywnymi zmianami. Z tym większą przyjemnością opiszę przypadek wyeliminowania z obrotu prawnego zapisów, które uważam za absurdalne i wręcz nieżyciowe.

Od pięciu już lat, dzięki inicjatywie ś.p. Lecha Kaczyńskiego, Prezydenta RP, wspieranego przez śp. Janusza Kurtykę, prezesa IPN, celebrujemy uroczyście w całym kraju Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”.

W poprzednim felietonie pisałem o mojej miłości do książek, w tym aktywnej roli twórcy i promotora serii prac magisterskich i doktorskich z historii najnowszej obronionych na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych UKSW, pt. „W służbie Niepodległej” (Wydawnictwo UKSW, ul. Dewajtis 2; Warszawa). Jestem dumny z tej serii, podobnie jak z innej mojej aktywności, której owoce

Część czytelników wie zapewne, że jestem od niedawna senatorem RP z naszej wspólnej ziemi mazowieckiej, tej części która obejmuje powiaty warszawski zachodni, legionowski, nowodworski i wołomiński. W comiesięcznych felietonach chciałbym pisać o mojej aktywności zawodowej i społecznej, zapraszając jednocześnie czytelników do biernego, a jeszcze lepiej czynnego, wsparcia tych dzieł, z którymi są państwo gotowi się