ZE SMAKIEM. Dziurawiec zwyczajny

Dziurawiec zalecał już Hipokrates i Paracelsus. W Polsce zioło to rośnie na ugorach, pastwiskach i miedzach. Kwitnie od czerwca do września

Jadwiga Wołynik
j.wolynik@tio.com.pl

Właściwości lecznicze mają kwiaty i młode listki. Nazwa dziurawca pochodzi stąd, że gdy spojrzeć na liść pod słońce, to wydaje się, że jest pokłuty, ma maleńkie otworki, wyglądające jak czarne kropki. Są to zbiorniczki olejku lotnego.
Młode liście i kwiatki zbieramy od początku kwitnienia roślin, zawsze w słoneczny dzień. Suszymy w miejscu przewiewnym i ocienionym, nigdy na słońcu. Zioło to jest jedną z najpopularniejszych roślin leczniczych, o bardzo szerokim spektrum działania.
Koordynuje pracę wątroby, pęcherzyka żołciowego i trzustki. Wspomaga trawienie.
Pomaga zwalczyć bóle stawów, skręcenia, stłuczenia oraz dolegliwości reumatyczne.
Działa przeciwdepresyjnie i uspakajająco.
Pobudza trawienie i reguluje metabolizm.
Wzmacnia i uszczelnia naczynia krwionośne.
Jest to niezastąpiony, naturalny lek na wszechobecne dziś depresje i stany lękowe. Zawarte w dziurawcu składniki działają przeciwskurczowo, uspokajająco i bakteriostatycznie.
Jest pomocny w stanach wyczerpania, bezsenności, migrenie, zaburzeniach równowagi nerwowej, psychozach okresowych, w zastojach krążenia obwodowego krwi.
Jako lek pomocniczy stosuje się ziele dziurawca w przewlekłym, postępującym gośćcu stawowym.
Przeciwzapalne, ściągające i bakterjobójcze właściwości wykorzystywane są w leczeniu schorzeń skórnych.
Kurując sie tym dobroczynnym zielem, pamietamy, aby unikać w tym okresie słońca.Promienie słoneczne mogą być przyczyną porażenia świetlnego.

HERBATKA ZIOŁOWA PROFESORA MUSZYŃSKIEGO
– proporcje podstawowe
● Ziele dziurawca 2 części,
● liść poziomki 2 części,
● kwiat bzu czarnego 1 część,
● ziele mięty 1 część.
Zioła odważamy w gramach. Przygotowujemy napar z 2 łyżek mieszanki na szklankę wrzącej wody. Pijemy 2-3 szklanki dziennie.

OLEJ Z DZIURAWCA
Ze świeżo zebranych kwiatów dziurawca można przygotować cenny olejek wykorzystywany w lecznictwie i kosmetyce. Aby go otrzymać, zrywamy tyle kwiatów, aby wypełnić płatkami połowę słoika. Układamy luźno w naczyniu i spryskujemy wierzch spirytusem, aby rozpuściła się substancja odpowiadająca za czerwony kolor oleju. Następnie wstrząsamy kilka razy naczyniem i zalewamy do pełna olejem lnianym (może być też dobra oliwa). Zakręcamy i odstawiamy przynajmniej na 2-3 tygodnie w ciemnym miejscu. Po tym czasie odcedzamy kwiaty przeciskając je przez gazę. Zlewamy olej do butelek z ciemnego szkła.
Leczniczego oleju z dziurawca używamy podgrzewając go delikatnie i masując nim bolące miejsca. Specyfik ten pomaga na bóle i zapalenia stawów, stłuczenia, skręcenia oraz choroby reumatyczne. Można też robić okłady na wrzody, zmiany skórne i opryszczkę.
Olej można też stosować wewnętrznie na zgagę, refluks, bóle pęcherzyka żółciowego i wątroby, zaburzenia trawienne oraz po obfitym posiłku, pijąc go 2 razy dziennie po 1 łyżce.
Olej z dziurawca znakomicie leczy rany, oparzenia i trądzik młodzieńczy. Podczas kuracji dziurawcem, należy jednak zachować szczególną ostrożność, ponieważ może on zmieniać działanie innych leków, może też spowodować depigmentację skóry, jeśli przesadzimy z jego zażywaniem, posiada też substancje fotouczulające, mogące spowodować poparzenia słoneczne w okresie letnim.

NAPAR
Łyżkę ziela zalewamy wrzątkiem i zostawiamy pod przykryciem na 15 minut. Przecedzamy i pijemy. Można dodać jeszcze 1 łyżkę miodu dla osłodzenia gorzkiego smaku.

NALEWKA
Szklankę mocnego naparu z dziurawca mieszamy ze szklanką wywaru z kawy zbożowej i sześcioma łyżeczkami cukru. Studzimy. Następnie dodajemy pół litra dobrego spirytusu 70%.
Rozlewamy do butelek, dodając łyżeczkę cukru waniliowego do każdej z osobna.
Odstawiamy w chłodne miejsce na 2-3 tygodnie, po tym czasie możemy zlać nalewkę znad osadu, ale nie jest to konieczne.

Taka nalewka poprawia znakomicie nastrój, szczególnie w ciemne i zimne wieczory, łagodząc chandry i kojąc smutki. Jest też przydatna w uśmierzaniu migreny.

J.W.

Komentarze